Werken. Deel 6. Die chierheit der gheestelijker brulocht. Vanden blinckenden steen. Dat boec der hoechster waerheit
(1868)–Jan van Ruusbroec–
Auteursrechtvrij|
Regelnummers proza verbergen
| |
Vander vierder manieren der toecomst Christi. C. XXVIII.7Nu willewi voirt spreken vander vierder manieren der 8toecomst Christi, die den mensche hoghet en̄ volmaket in 9ynnigher oefeninghen naden nedersten deele des menschen. 10Maer want wi alle die inwendighe toecomste hebben ghe- 11lijctGa naar voetnoot(1) den schine der sonnen, en̄ haerre cracht, na voirt 12gane des jaers: soe willen wi voirt spreken, na lope des 13tijts, van anderen manieren en̄ van anderen werken der 14sonnenGa naar voetnoot(2). 15Alse de sonne sere beghint te dalene vanden hoechsten 16ten nedersten wertGa naar voetnoot(3), soe loept si in een teken dat heetet 17in virgine, dat es in die Maecht, om dat die tijt ondrachtich 18wert ghelijc der maechtGa naar voetnoot(4). In desen tide voer te hemele die 19gloriose maghet Maria, de moeder Christi, vol vrouden, en̄ 20rike van allen dogheden. In desen tide beghint die hitte te 21minderne; en̄ die tideghe gheduerighe vruchteGa naar voetnoot(5), diemen in | |
[pagina 89]
| |
1langhen tiden orboren en̄ verteren machGa naar voetnoot(1), alse coren en̄ 2wijn en̄ vruchteGa naar voetnoot(2) die gheduerich sijn, die des tijts ver- 3beidet hebbenGa naar voetnoot(3), die pleghet men dan te vergaderne jeghen 4dat langhe jaer. En̄ vanden selven coerne pleghet men dan 5te saeyene, op datGa naar voetnoot(4) ghemenichfuldicht werde in orbore der 6menschen. In desen tide wert volmaect en̄ volbracht al dat 7were der sonnen van alden jare. Alsoe ghelikerwijs, alse 8die gloriose sonne Christus in smenscen herte ghehoecht 9is ten alre hoechsten, alsoe ic leerde in die derde maniere; 10en̄ hi dan beghint te daelne ende dat inschinen sire god- 11liker rayen te berghene en̄ den mensche te latene: soe 12beghint die hitte en̄ dat ongheduer van minnen te min- 13derne. Dat hem Christus aldus verberghet, ende ontrect 14dat inschinen sijns lichts en̄ sire hitten, dat is dat ierste 15were en̄ die nuwe toecomst in deser wisenGa naar voetnoot(5). Nu sprect 16Christus gheestelike in desen mensce: ‘Gaet ute na die 17wise die ic u nu toeneGa naar voetnoot(6).’ Soe gheet die mensce 18ute en̄ vint hem arm, ellendich en̄ ghelaten. Hier wert alle 19storm en̄ woet en̄ ongheduer van minnen vercoelt, en̄ vanden 20heeten somere wert een herfst, en̄ van allen rijcdoemme 21groet ermoede. Soe beghint die mensce te claghene van jam- 22mer sijns selfs: waer de hitte van minnen, innicheit, dan- 23ken, loven mit ghenoechten ghevaren siGa naar voetnoot(7); inwendich troest, 24inneghe vroude en̄ die ghevoellike smaec, waer hem die ont- 25bleven si; stare woet van minnen, en̄ alle die gaven die hi ye 26ghevoelde, hoe hem die onstorven sijn. Soe es hi rechte alse | |
[pagina 90]
| |
1een ontleert mensche, die cost en̄ arbeit verloren heeftGa naar voetnoot(1). 2Hier wert die nature dicwile ontcustGa naar voetnoot(2) van alselken verliese. 3Bi wilen werden dese arme liede beroeft van ertschen 4goede, van vrienden ende van maghen, ende ghelaten van 5allen creaturen, ende onbekint en̄ ongheacht van alre 6heylicheitGa naar voetnoot(3), en̄ al hare werke en̄ al hare leven verwandelt 7men in onghelijcheitGa naar voetnoot(4), en̄ si werden versmaet en̄ verworpen 8van allen den ghenen die bi hen sijn. En̄ si vallen bi wilen in 9menigherhande plaghe en̄ siecheit; en̄ selke vallen in lijflike 10becoringhe, ofte in gheestelike, dat bovenal gheetGa naar voetnoot(5). 11Ute deser armoede comt sorghe van valle, en̄ eenrehande 12half twivelGa naar voetnoot(6). Dit is dat leste poent daermen staende in mach 13bliven sonder onthopen. Dese mensche soect gherne goede 14menschen, ende claecht henGa naar voetnoot(7) en̄ toent sijn ellende, en̄ be- 15gheert hulpe en̄ ghebet der heyligher Kerken en̄ alre goeder 16menschen. |
|