Werken. Deel 5. Vanden twaelf beghinen

Regelnummers proza verbergen

[p. 66]

De prima Deum amandi ratione. C. XXIV.

1Die ierste wise van minnen sprect: ‘Du soudest minnen 2dinen Here, dinen God, uut al dijnre herten.’ Nu merct 3en̄ leert met ernste hoe ghi ghewarigher minnen pleghen selt, 4en̄ Gode antwoerden van sijnre minnen. Hi hevet ons vriwillens 5ewelic ghemint, ende hi hevet onse nature en̄ den 6iersten mensche edel en̄ vri ghemaect in onser naturen, op 7dat hi minnen soude, en̄ vri werke werken, en̄ alsoe vryheit 8vercrighen, en̄ daer inne ewelic ghestadich bliven. Dat versamde⁽¹⁾ 9die ierste mensche, en̄ daer om was hy uut den 10paradise verdreven in dese elende⁽²⁾, die wi alle daghe smaken 11en̄ bevinden. Voert meer hevet onse hemelsche Vader 12aenghesien onse grote noot en̄ sine grondelose ghenade, ende 13hevet ons van minnen ghescint sinen eengheboren Sone in 14onser naturen, die ons soe seer minde, dat hi hem ghenedert 15hevet en̄ gheoetmoedicht, en̄ onse nature verhaven en̄ met 16hem ghevoert boven die Seraphinne. Hi wil te male onse 17sijn. Hi hevet ons ghedient, gheleeft en̄ gheleert, en̄ om ons 18ghestorven van minnen; en̄ hi hevet ons ghegeven ende ghelaten 19sijn vleysch ende sijn bloet, en̄ al dat hi is en̄ vermach, 20God en̄ mensche; en̄ hi ontbeit ons, en̄ hevet ons ghereet 21ewighe glorie en̄ ewich leven; en̄ hi ghebiedt ons dat wine 22weder minnen uut al onser herten. En̄ hier omme moeten 23wi die sonden laten, en̄ versmaden al dat ons let in sijnre 24minnen en̄ in sinen dienste, ongheordende vrese en̄ ongheordende 25minne, lief en̄ leet van verganckeliken dinghen, commer 26en̄ sorghe van herten, en̄ alle vremde saken die ons

(1) Voor versmaedde, in imperfeeto.

(2) in hoc exitium, zegt Surius.

[p. 67]

1bedrucken mochten. En̄ met vrien moede, in ongheveinsder 2caritaten, met herteliker liefden, sullen wi hem dienen, 3ende sine sermone en̄ sine gheboden houden. Soe vinden 4wi Christum levende in ons met sijnre gracien, en̄ 5ons in hem levende overmits onse doechde en̄ onghevensde 6hertelike liefde, die wi draghen tot hem, En̄ alsoe moghen 7wi spreken met Sinte Pauwels: ‘Ic leve, en̄ ic en leve niet 8na lust der naturen, mer Christus levet in my⁽¹⁾.’ Die 9mint, hi wert ghemint, en̄ woent in Gode en̄ God in hem. 10Voirtmeer selen wi Christum soeken, en̄ vinden, en̄ minnen 11boven ons inden hemel, daer hi sit ter rechter hand sijns 12Vaders in die glorie Gods: daer selen wi wonen en̄ wandelen 13metallen heylighen vore die yeghenwoirdicheit Gods. Wi selen 14ons verheffen, mit vrien ghemoede, boven alle hemelc, met 15eenvoudigher meyninghe, mit ynnighen ghebede, met bernender 16devocien, met herteliker uutvloyender liefden in dat 17gloriose anscijn ons Heren Jhesu Christi. Daer selen wi aensien, 18met verstandighen oghen, in verlichter redenen, den 19Vader inden Sone en̄ den Sone inden Vader, en̄ den Sone 20nader menscheit sittende ter rechter hant sijns Vaders, boven 21al machtich en̄ gheweldich in hemel ende in aerde. Daer sal 22onse minnende herte verbliden, en̄ met Gode verhaven bliven. 23Dan moghen wi spreken metten Apostele: ‘Onse wandelinghe 24is inden hemelen⁽²⁾,’ met luste en̄ met herteliker 25liefden, niet opter aerden, bedruct in droefheden en̄ in 26ellenden.

27Voirtmeer selen wi Christum soeken binnen ons selven en̄ 28inden heylighen Sacramente. Daer is sijn vleysch sinen gheminden 29ene ewighe spise, en̄ sijn bloet een glorioes dranc. 30Dat selen wi soeken met groter begheerten, vinden met ghe-

(1) Vglk. Galat. 2, 20.

(2) Vglk. Philip. 3, 20.

[p. 68]

1warighen ghelove, eten en̄ smaken met ghierigher lust: alsoe 2ontwassen wi den sonden, ende wi wassen en̄ nemen toe 3in allen dogheden. Wi begheren en̄ wi werden begheert; wi 4teren op Gode, en̄ hi verteert ons in hem; wi begheren dat 5hi ons vertere, alsoe dat wi moghen werden met hem één 6levende Christus voir dat anscijn sijns Vaders: daer sal onse 7begheren en̄ Christus begheren één sijn; want wi selen met 8herteliker liefden in hem vervlieten en̄ mit hem ons selven 9ontvlieten in die ewighe bliscap Gods. En̄ daer is die minne 10die God ghebiet uut al onser herten, volbracht en̄ volmaeet.