Werken. Deel 4. Dat rike der ghelieven. Vanden vier becoringhen. Vanden seven sloten. Van seven trappen
(1861)–Jan van Ruusbroec– Auteursrechtvrij
Regelnummers proza verbergen
| |
[pagina 267]
| |
Dat boec vanden vier becoringhen. | |
[pagina 269]
| |
Hier beghint dat boec van vier becoringhen.Prologhe.1‘Die oren heeſt te hoerne, hi hore wat die gheest Gods 2sprect den kerken (dat is alle der heyligher Kerstenheit)’: 3‘Die verwint (sprect de gheest ons Heren), hi en sal niet 4ghequestGa naar voetnoot(1) werden vander anderGa naar voetnoot(2) dootGa naar voetnoot(3).’ Dat is, die 5verwint sijn eyghen vleysch, die werelt ende den viant, die 6en sal niet ghequest werden vander ewigher doot. Soe wat 7mensche die meer inwert neycht tote den insprekene Gods, 8dan uutwert tote den woerden der menschen; en̄ dien meer 9lust te hoirne dat woert Gods omme leven dan omme weten; 10en̄ dien dat woert Gods is ene inleydende spiseGa naar voetnoot(4) daer hem 11God in smaect boven alle dinc, en̄ die, met ghelove en̄ met | |
[pagina 270]
| |
1trouwen, eenvoldich biden inwendighen woerde blijft: dat 2is die ghene die oren heeft te hoerne, want hi is hebbelic 3alle waerheit te verstane die hem God vertoenen wilt, en̄ hi 4is die ghene die alle sonden verwint, dat is die ierste doot. 5Ende hi en wert niet ghequest vander ewigher pinen, dat is 6die ander doot, die altoes den sonden volcht. Mer die 7menichfuldich is, ende met der heyligher Scrifturen altoes 8uutwaert gheet in een behaghen sijns selfs en̄ sijnre const, 9hi wilt altoes leerenGa naar voetnoot(1): ende die hem volghen, si en comen 10nemmermeer ter gherechter waerheit, noch hi mede; want 11hi keert sijn aenscijn vanden eenvoldighen lichte der waerheit 12dat in hem esGa naar voetnoot(2), en̄ hi keert hem in die menichfuldicheit 13der ScriſturenGa naar voetnoot(3). Ende hier omme blijft hi onverlicht 14van Gode, want hi en wilt den gheeste Gods noch niemene 15wiken, mer altoes der letteren volghen, ende al verstaen en̄ 16leren na sijn hoetGa naar voetnoot(4) en̄ na sijn goetdunken: ende hier omme 17is hi dicwile contrarie ganser lerenGa naar voetnoot(5), en̄ goeden menschen, 18en̄ rechter heylicheit. Ende hier ave comt vele stridens en̄ 19crighensGa naar voetnoot(6), ende maect ghedeylde herten, ende is een groet 20hinder rechter caritaten: want wert hi wederstaen, hi wert 21toernich; ende laet men hem tsineGa naar voetnoot(7), soe verweent hi 22hemGa naar voetnoot(8). Ende hier omme sprect die Apostel: ‘Die weentGa naar voetnoot(9) 23staen, hi sie dat hi niet en valleGa naar voetnoot(10).’ Want selen wi | |
[pagina 271]
| |
1staende bliven, ende behuet werdenGa naar voetnoot(1) dat wi niet en vallen 2in groven sonden, soe moeten wi ons selven leren kennen 3ende ons selfsGa naar voetnoot(2) waernemen, ende eenvoldich inkeren in ons 4selven, ende inwonende bliven biden insprekene Gods. Daer 5selen wi horen ende leren rechte waerheit en̄ leven; en̄ dan 6sal onse leven concorderenGa naar voetnoot(3) met der heyligher Scriſturen 7ende met allen heylighen. En̄ overmits minne der doecht en̄ 8rechte oetmoedicheit, soe selen wy begheren berespt en̄ gheleert 9te sine vander Scrift, ende van allen menschen; en̄ ons 10sal altoes lusten te hoirne en̄ te siene ganse lere en̄ heylicheit 11van levene. Ende dese dinghenGa naar voetnoot(4) toenen enen goeden 12mensche; want alle dese dinghe sijn herde verdrietelic te 13hoirne ende te wetene alle den ghenenGa naar voetnoot(5) die hem selven te 14male niet en laten, ende alre eyghenheit haers selfs willichlike 15niet en vertien in jeghenwoirdighen dinghen ende in toecomenden 16dinghen, in eenre stervender oefeninghen haerre 17naturen, haers vleyschs ende haers bloets, haerre sinneGa naar voetnoot(6) en̄ 18haerre vernuftigher werkeGa naar voetnoot(7), na alder wijs dat si van Gode 19en̄ van sinen heylighen vrienden vermaent, gheleert en̄ ghedreven 20werden. |
|