Werken. Deel 4. Dat rike der ghelieven. Vanden vier becoringhen. Vanden seven sloten. Van seven trappen

Regelnummers proza verbergen

Danden ͘iij͘ godliken dogheden. C. XIII.

23Dat beghin alre gracien, en̄ alre gaven, ende alre godliker 24doechde, dat is godlic ghelove, ende dat is een overnatuerlic 25licht en̄ een fondament alles goets. Wie dat si sijn, die dat

[p. 156]

1vercrighen willen en̄ kijndere sijn des ewichs rijcs, si moeten 2die nature voeren op dat hoechste dat nature gheleisten 3mach: dat is dat si proeven en̄ merken hoe God hemelrike 4en̄ ertrike ghescapen heeft van minnen omme des menschen 5wille; en̄ dat hi den mensche hevet ghegeven menigherhande 6gaven, gheestelike en̄ lijflike; en̄ dat hi om des menschen 7wille ghestorven is; en̄ dat hi hem alle sijn sonden vergheven 8wil, op dat⁽¹⁾ hi penitencie doen wil; en̄ dat hi hem godlike 9minne en̄ alle doechde mildelike gheven wil; en̄ dat hi 10hem selven hem gheven wil, ende al dat hi is, en̄ al dat hi 11heeft, te enen ewighen ghebrukene in ewigher glorien, op 12dat hijs hem ghetrouwen dar⁽²⁾, en̄ hi hem dienen wil met 13vrien wille in gherechter ghehoirsamheit⁽³⁾. Want God alle 14dine ghedaen heeft van vrier goeden en̄ mildicheiden, en̄ sine 15nature is dat hi altoes ute vliete met allen sinen gaven in tijt 16en̄ in ewicheit, en̄ dat hi alle dat hi ghegaeft heeft op heffe 17tote hem selven en̄ in voere in ewich gebruken⁽⁴⁾: daer 18omme sal die mensce alle sine werke met vriheiden doen ter 19eren Gods, in ghewarigher oetmoedicheit en̄ in gherechter 20ghehoirsamheit, en̄ niet daer om eyschen noch willen dan 21dat God gheven wil: want hi is liberael en̄ milde; niemans 22dienst en mach an hem verloren bliven noch vergheten. 23Aldus hevet die mensche die nature op dat hoechste ghevoert 24dat nature gheleysten mach. Daer die nature ghebrect 25en̄ niet vordere en mach, daer comt God mit overnatuerliken 26lichte ende verclaert dat verstennisse, soe dat die mensche

(1) Versta mits, in 't ſransch pourvu que.

(2) Derde persoon van dorren. Zie het Tabernakel, II, bl. 16, aenteck. 3.

(3) Sur. modò id ipsi conſidere, eique libera voluntate ex vera obedientia servire velit.

(4) Sur. et ut eos omnes, quos suis aſſecit donis, ad scipsum sustollat, ct in aeternam introducat ſruitionem.

[p. 157]

1meer gheloeft en̄ ghetrouwet dan men bescriven mach. En̄ hi 2merct en̄ aensiet dat ewighe goet dies hi wachtende is, en̄ 3hopet sonder allen twivel dat te vercrighene dat hi ghelocft 4en̄ dat hi aensiende is. Hier ute onspringhet ene ghevoelike 5liefde, diene in vriheiden met Gode verenighende is. Dit sijn 6drie godlike doechde: Ghelove, Hope ende Minne. Hier met 7comt die heylighe Gheest in des menschen siele, alse ene 8levende fonteine uutvlietende met ‧vij‧ rivieren: dat sijn 9die ‧vij‧ godlike gaven die de ziele chieren, en̄ ordineren, en̄ 10volvoeren in dat ewighe leven.