Werken. Deel 2. Vanden gheesteliken tabernakel
(1858)–Jan van Ruusbroec– Auteursrechtvrij
Regelnummers proza verbergen
| |
[pagina 211]
| |
Vanden vierden artikele ons gheloefs. C. XLIV.1Die vierde steen hiet Carbunkel, ende hier inne stont 2Judas, die vierde sone her Jacobs. Met desen carbonkele 3verstaen wi dat vierde artikel in onsen ghelove, ende met 4Judasse sinte Janne, ons Heren apostel. Want Judas ludet 5alsoe vele in dietsche alse beliende, ochte glorificerendeGa naar voetnoot(1); 6ende dit dede sinte Jan in den beghinne sijnre Ewangelien, 7daer hi belijt ende glorificeert die eweghe gheboert dies 8Soens van dien Vader, ende die tijtleke gheboert in den 9vleesche. Ende hi sprect voert in den beginne sire epis- 10telen, in den persoen alre dire apostelenGa naar voetnoot(2), dat si dat 11woert des levens Christum ghehoert hebben, ghesien, ende 12doresien, ende met handen ghehandeltGa naar voetnoot(3). Ende nu, in 13desen artikele, belijt hi noch dien selven Sone, ende sprect 14aldus: ‘Ic ghelove dat hi ghepassijt es onder Poncius 15Pylatuse, ghecruset, doet ende begraven.’ 16In desen artikele es Christus dien carboncule ghelijc, 17want die carbonkelsteen es vierech als een berrende cole, 18ende die schijn sire claerheit en mach die donkerheit der 19nacht niet verwinnenGa naar voetnoot(4), ende hi gheeft ute heme blickende 20vlammen in dire minschen oghen, die heme jeghewordech 21sijnGa naar voetnoot(5). Aldus was Christus, onse carbonkelsteen, vierech 22alse een berrende cole in al sinen levene, ende sunderlinghe 23in sire passien, ende doe hi ghecruset wart. Ende in sire doet | |
[pagina 212]
| |
1es hi soe clare blickende wordenGa naar voetnoot(1), dat alle donkerheit der 2sunden die claerheit niet verwinnen en mach; ende hi 3gheeft, overmids sine doet, ute heme blickende vlam- 4meGa naar voetnoot(2), dat es den heileghen Gheest, alle dien ghenen die 5heme met minnen jeghewordech sijnGa naar voetnoot(3). Ende hier omme 6sele wi ons met dogheden cieren, ende keren ons met 7minnen in sine werdeghe doet, daer onse eweghe leven 8inne beghinnen machGa naar voetnoot(4). Ende alsoe dede sinte Jan, 9want hi minde sunderlinghe, ende daer omme was hi 10sunderlinghe ghemint; ende alsoe es sijn name Johannes, 11dat es alsoe vele gheseghet alse die gracie Goods, ochte 12daer die gracie Goods binnen es. |
|