Doe bleefs in mich

[p. 70]

Kómmend naojaor

De karre kómme knarrentaere
Mit klee van 't veldj, mit kroteblaar.
Taenge den aovend, langs lenjerieë
Wurd me eine sjwaoren damp gewaar.

Dat is 't vergange louf* van de aerpel
In brandj gezat, dat gluit en sjnirk*:
Dat is 't wo-aan me 't inj van oktober
En 't kómme van november mirk.

Es doe de illusie van dien jónkheid
Verbrenne geis, dan is 't versjliet
Ouch van dien hart veur-goud* begoos en
Den aovend van diene zomertied.

[p. 71]

‘De karre komme knarrentaere...’ uit het handschrift ‘Dialektverzen 1957’. Verz. Felix Rutten, Gemeente-archief Sittard, doos 2.
Felix Rutten schrijft in regel 4 duidelijk ‘eine sjaoren damp’, d.i. de rook afkomstig van de in brand gestoken ‘sjaor’ (lage begroeing, kort gras, ook: de pool van een tapijt).