Eerste verzen

[p. 190]

XV.

Kom winternacht
En pluim uw pracht
Op de paden zacht

Als veeren,

Dat ze donzig zijn
Als hermelijn
Nu Lieveke-mijn

Zal keeren.

Doe, winter, uw plicht
Toon het dagende licht
Straks het sneeuwen gedicht

Uwer schoonheid.

Dat de rijzende dag
Dan met stralenden lach
Zijn vleklooze vlag

Ten toon spreid'!

[p. 191]

 

Dat de zonne 't in 't rond

 

Met haar goudenen mond

 

Wijd-stralend verkond'

 

En zacht-warme,

 

Wat het blinkende veld

 

Aan de blauwte vertelt:

 

Dat mijn Lief komt gesneld

 

In mijn armen.