Eerste verzen

[p. 67]

Koorknaap.

Voor Jantje.

Stil-devoot in zijn sleepgewaad
- Rood met wit overtogen - gaat
Mijn koorknaapje met zijn kandelaar
Op naar 't heilig hoogaltaar.
'k Zie hem tusschen bloemen en groen
Bij den outer zijn koorplicht doen.
Hij heft soms even-kijkend z'n hoofd,
Dat geen tochtje zijn licht uitdooft!
Wuivende wierook onwaaiert zijn schreên:
Zoo spelen wolken om Engelen heen.

Draag, mijn koorknaap, behoedzaam-devoot
Zóó uw licht voor den Heer - tot den dood:
Dat toch nimmer een tochtje doov'
Vlam van Liefde, glans van Geloof.
De heilige geur van het heiligdom
Voere u omhoog waar de Englendrom
Eens onwaaiere, wuivend, uw schreên
Als nu de wierook wolkt om u heen!