Eerste verzen

[p. 51]

Ter herinnering aan Jaap Wolf.
(te Rolduc gestorven.)

Nu smukt met roze en lelies, maagdlijk-blanke,
En immergroen zijn droeve doodenkluis
En laat met bloeiend vroom vertrouwen 't kruis
Zijns doods me, en met gebeên devoot omranken.

Groeide in Gods heining hij niet schoon en slank
Van elk bemind, voor alles vroom en kuisch?
Klaarde niet licht de luister van Gods Huis
Bij zijner zuivre stemme zilverklanken?

't Klonk tot den hemel op - en als bij 't klaren
Het leeuwrikslied met d' eersten vleugelslag
Ten hooge streeft, - zoo is hij opgevaren

Van de aarde, waar hij 's levens morgenlach
Genieten mocht en jonge vreugde garen,
En niet des avonds droeve donker zag.