Cort begryp van het godtvruchtigh ende deughtsaem leven van Sr. Anna van Schrieck

1688. 11. Meert.

181. WAs ick seer overvallen met pynen, als wanneer mijn inwendige ghesteltenisse veranderden, ende ick kreegh eenen liberen toeganck tot mijnen Beminden, met een teere affectie,

[p. 178]

segghende ende offerende aen mijnen Beminden, pynen voor pynen, ende liefde voor liefde. Dese pynen lede ick nu met vreught, daer te vorent de natuer somtijdts scheen te beswycken, hoe wel met mijn opperste deel altijdt geresigneert.

182. Naer den noen wat in-ghetrocken zijnde, scheen ick my selve te sien inden Hemel, onder het getal vande Heylighen ende Salighe, daer ick met hun ghelijckelijck met een groote vreught ende melodie, scheen Godt te loven singende, fiat voluntas tua in aeternum, in aeternum. Welcke woorden sy dickwils schenen te herhaelen hun verheugende dat den wille Godts in my volbrocht wierdt: dit duerde ontrent den tijdt van eenen Ave Maria, ende ick behiel eene groote inwendige vreught.