1687.
163. VAn den 22. tot den 27. December, heb ick by naer geduerich in een verlaetentheydt en vervreemtheydt van Godt geweest; behalven op den Kers-nacht, als wanneer ick my selve scheen te vinden in het Stalleken van Bethlehem, ende aldaer sagh het Kindeken Jesus heel glorieus, ende omringelt met Goddelijcke straelen. Sijne straeltiens van liefde uyt-schietende tot alle de ghene die daer present waeren: dit gesicht en duerde niet lange was maer passerender-wijs.
164. Soo eenige uren daer naer den Priester in huys quam, om my de heylige Communie te brenghen, mits ick sieck te bedde lagh, scheen ick my wederom op eenen subiet te vinden in het Stalleken van Bethlehem daer ick sagh de heylighe Moeder Godts, ende den heyligen Joseph, maer niet het Kindeken Jesus: dan verstont dat nu was schuylende onder de ghedaente van broodt, ende in my sijne ruste quam nemen. Dit was oock maer al passerender-wijs; naer dat ick de heylige Communie had ontfanghen, wierdt my wederom ontrocken alle ghewaerwordelijcke ende ghevoelijcke gratien ende gaven Godts. Ende ick was seer over-vallen van pijnen in het lichaem van mijn accident, die eenige daeghen duerden; ende verstont inwendigh, dat het nu den tijdt was van mijne beproevinge, de welcke
Auteursrechtvrij