157. IN't lest van November, en in't eerst van December, ontrent den tijdt van thien oft twelf daeghen, scheen ick ghedurigh neffens my aen mijn rechte zyde, gewaer te worden de heylighe Moeder Godts, die my met een moederlijcke liefde en sorghvuldigheydt bewaerde, op dat ick niet en sou vallen in cleynmoedigheydt, waer toe den helschen vyant scheen groote devoiren te doen: maer
[pagina 164]
[p. 164]
ick nam gheduerigh mijnen toe-vlucht tot de minnelijcke Moeder, die my somtijdts met een minnelijcke ooghe scheen aen te sien: 't welck my seer versterckten om dese tentatie te over-winnen, nochtans en sagh ick de heylighe Moeder Godts niet als somtijdts passerender-wijs, maer ick had als een getuyghen, dat sy geduerigh neffens my was.
Auteursrechtvrij