Cort begryp van het godtvruchtigh ende deughtsaem leven van Sr. Anna van Schrieck

1687. 22. April.

112. ONtrent een half quaertier-urs naer dat ick de heylighe Communie had ontfangen, bepeysende dat ick in dry daeghen de heylighe

[p. 140]

Communie niet en cost ontfanghen door eenigh beledt datter voor viel, en dat my dien tijdt docht seer lanck te wesen, soo sagh ick subietelijck in mijn herte een cleyn hostie, omschenen met sulck een licht en blinckende straelen, dat ick het niet en sou connen uytspreken, oft ghelijckenisse by brengen al waert de gheschaepen Sonne: ick verstont dat dit licht was een straeltien vande Godtheydt, oft jet Goddelijckx, en my scheen inwendigh gheseydt te worden, ick sal hier altijdt blijven ende soo ick twyffelachtigh wierdt van bedrogh, wierdt ick inwendigh als versekert dat het gheen bedroch en cost wesen, dit ghesicht bleef ontrent een half ure, ende vergonck daer naer allenskens, ick behiel eenen grooten innighen vrede, met een ghewaerwordelijck ghenieten van Godts teghenwoordigheydt: oock wat een overvloedigh exces van liefde, aen soo een arm onghetrouw creatuer!