Cort begryp van het godtvruchtigh ende deughtsaem leven van Sr. Anna van Schrieck

1686.

63. ONtrent den Vasten avont tijdt, s'morgens wacker wordende, scheen ick te sien twee duyvels inde gedaente van twee ongelijcke persoonen, die alle soorten van oneerlijckheydt deden, ende my differente reysen aen-lockten, om dat ick oock met hun sou doen, want dat ick een was van

[p. 112]

het getal der verdoemde, en datter voor my gheen hope van saligheydt en was: dit duerden wel ontrent een ure, sonder dat ick mijn gesicht daer af cost keeren. In't beginsel begaf ick my op een weckelijcke maniere, om van Godt gratie ende sterckheyt te versoecken: maer soo ick eenige werckelijckheyt begonst te gebruycken, wierdt ick inwendigh vermaent, dat ick in stilt sou versincken in mijnen grondt, ende alles lijdender-wijs sou laeten passeren. Waer door ick seer versterckt wiert, dat my docht al had die oneerelijcke verbeeldinge den heelen dagh geduert, my niet en sou ghelet hebben: want den Beminden stree voor my, met den welcken ick inwendigh vereenight was: doch in het scheyden schenen sy my te dreyghen, al was't dat sy my nu niet en costen verwinnen, sy my wel souden kryghen inde ure van mijn doodt, als wanneer ick minder cracht sou hebben, om hun te weder-staen, waer in ick my niet en turbeerden, want was versterckt met een betrouwen ende levendigh gheloof op de cracht Godts.

64. Soo ick op eenen tijdt inde Kerck in't ghebedt was, ende dat het Venerabel op den Autaer stont, ende soo ick ontrent het eynde vande Kerck sat, scheen ick te sien, datter eenighe straelen van uyt het Venerabel tot op my schoten, waer door ick inwendigh seer groote vreught ghevoelde, ende mijn hert wierdt als overweldight vande Goddelijcke liefde, ende ick bleef in eene eenvoudige stilte. T'ge-

[p. 113]

sicht van dese straelen heb ick meer als eens ghehadt.

65. Noch op eenen anderen tijdt, ontrent vierthien daeghen hier naer, soo ick inde Kercke in't ghebedt was, ende dat het het Venerabel op den Autaer stont, scheen ick te sien twee Engeltiens die my uyt het Venerabel een Cruys brochten, waer door ick inwendigh seer ontseken wierdt met een groote begeerte tot het lijden.