Cort begryp van het godtvruchtigh ende deughtsaem leven van Sr. Anna van Schrieck

1685. 16. November.

52. SOo ick ghecommuniceert hadde, versocht ick vanden Sone Godts dat hy sijn heylighe Wonden soude gelieven te openen, ende met sijn heyligh Bloedt te besproeyen de Sieltiens in het Vagevier: ende ick scheen den Heere Jesus te sien staen voor het Vagevier inde gedaente gelijck hy hem verthoont heeft doen hy verresen was, ende de Sieltiens besproeydende met sijn heyligh Bloedt, vloeyende uyt sijn heylighe Wonden, wanneer ick scheen te verstaen, dat daer door vijf sielen souden verlost worden, ende de andere daer door hulp ontfonghen.

[p. 106]

Onder dese vijf scheen ick te sien de siele van mijne moeder, als seer glorieus van aenschyn, de welcke d'eerste was aen haer verlossinghe: scheen oock te sien de siele van eene van mijne kennisse ghenaemt C.D.S.

53. Soo ick verstaen hadde, dat die sielen souden verlost worden, vraeghden ick aen den Heere Jesus: wat ick soude doen voor de verlossinghe vande siele van mijne moeder, ende verstont inwendigh dat ick niet en moest doen, als my stil met Godt vereenight houden, sonder eenige werckelijckheyt te gebruycken: de siele van C.D.S. scheen ick te sien als wat verduystert. Ende indachtigh wordende dat ick den dagh te vorent beweeght was gheweest om eene Misse te doen doen, voor de voorseyde siele, heb ick de selve instantelijck doen doen, ende ick scheen den Heere Jesus te sien staen voor het Vagevier tot dat de Misse uyt was, ende verstont inwendigh dat die siele naer die Misse soude verlost worden. Oft dit imaginair is, laet ick aende bestieringhe van Godt, dan bevont my selven in eenen inwendigen vrede ende stilte Ende soude den heelen morgent wel in't ghebedt ghebleven hebben, hadde mijne weeckelijckheydt sulckx toe-gelaeten.