1685. 3. a 5. Januarij.
27. SOo ick knielde om tot de heylighe Communie te gaen, en dat den Priester voor het uyt-reycken vande heylighe Communie d'absolutie gaf, scheen ick inwendigh te sien, dat het waeter van het heyligh Doopsel my over het hooft wierdt ghegoten, ende dat my mijne sonden wierden vergeven. Ende ick scheen wederom te sien, dat den hemelschen Vaeder zijn eeuwigh Woort in mijne siele baerde op een on-uytsprekelijcke maniere, gelijck op den Kers-dagh; ende bevont my in een groo-