grim, ende hoe ick my moest prepareren tot de reyse, te weten, naer het hemels Jerusalem, dat ick maer en moest hebben eenen rock, en eenen stock, dat ick op den wech niet en mocht omsien oft met jmant spreken: dat ick dit doende, my sou beletten om voort te gaen. Den rock, verstont ick te wesen de Menscheydt Christi, daer mijn siele mede moest bekleedt zijn. Den stock, verstont ick te zijn de bloote Godtheydt, daer ick voort-aen altijdt moest op steunen, wat quellinghe my uytwendigh oft inwendigh souden moghen over-comen. Dat ick niet mocht omsien oft jmant aen-spreken: verstont ick, dat ick moest schouwen alle vrijwillige reflextien ende eyghen werckelijckheydt; dat dese my op den wegh seer souden verachteren.