Cort begryp van het godtvruchtigh ende deughtsaem leven van Sr. Anna van Schrieck
(1698)–Johanna-Maria Michielssens, Anna Rossoms–
Auteursrechtvrij
[pagina 81]
| |
doemde ende datter voor my geen hope en was van saligheydt, ende dat ick Godt als ghedwonghen hadde om my te verdoemmen door het misbruycken van sijn overvloedighe gratien. Welcke benoutheydt my soo gheweldigh overviel dat ick ghenootsaeckt was te bedde te moeten gaen ligghen. Alwaer ick seer over-vallen wiert met overvloedighe traenen van berouw. Dan ghevoelden noch in my een teere liefde ende betrouwen op het opperste goet t'welck in sulcker voeghen teghen malcanderen stree, dat my docht ick soude ghestorven hebben, en hadde my Godt niet boven natuerelijck bewaert. 8. Ende alsoo de gene die met my woonden, vreesden het my eene sieckte soude veroorsaeckt hebben; schreven het in stilte aen mijnen geestelijcken Directeur, den welcken beledt sijnde, dien dagh by my niet en conde comen maer schreef hun voor antwoordt: dat hy my s'anderdaghs sou comen sprecken, ende dat sy my souden segghen, dat ick mijne traenen soude schorssen ende my soo niet bedroeven: ende dat hy niet en twyfelde oft ick sou daer aen ghehoorsaemen. T'welck alsoo gheschiet is. Want soo ick dit hoorde zijn mijn traenen op-gehouden, en behiel noch die inwendighe benoutheydt maer niet soo groot als van te voren. Dese inwendighe benoutheydt heb ick noch differente reysen ghehadt. |
|