Cort begryp van het godtvruchtigh ende deughtsaem leven van Sr. Anna van Schrieck

[p. 59]

Het XIII. Capittel.

Sy draeght eene besondere teere liefde tot de Alder-heylighste Maeghet ende Moeder Godts Maria, ende de selve bewyst haer oock in verscheyde occasien haere weder-liefde.

62. SY hadde eene groote liefde ende teere affectie tot de heylige Moeder Godts; soo dat sy in alle occasien haeren toe-vlucht tot haer nam. Want als sy aen-sagh haere onghetrouwigheydt tot haeren Beminden, versocht sy aen de minnelijcke Moeder, dat sy soude gelieven haeren eenigen Sone op te offeren aen den hemelschen Vader, tot voldoeninge van allen haer ongetrouwigheydt. Ende versocht aen haer oock dickwils, dat sy haer toch geliefde aen te nemen voor haer kint, ende te bewaren in haeren Maeghdelijcken schoot, van het welck sy inwendigh dickwils eenige sekerheyt hadde, dat de heylige Moeder Godts haer aen-nam voor haer kint. Daerom noemde sy de selve oock dickwils als uyt eene besondere affectie, mijne Moeder.

63. Sy versocht oock dickwils met een kinderlijck betrouwen aen de heylige Moeder Godts, dat

[p. 60]

sy haer herte wilde presenteren, ende haer op-offeren aen de heylige Dryvuldigheydt: ende sy scheen te sien met het inwendigh ghesicht, dat de heylige Moeder Godts haere begeerte vol-dede.

64. Dese minnelijcke Moeder, heeft haer differente reysen aen haer vertoont in seer schoone ende minnelijcke gedaente: die haer oock presenteerden het kindeken Jesus, 't welck sy met eene teere liefde scheen te ontfangen in haere armen, ende te drucken aen haer herte. D'een reyse sagh sy oock het kindeken Jesus op den arm van sijn gebenedijde Moeder, ende somtijdts op haeren schoot, 't welck haer seer minnelijck scheen te carresseren. Ende alsoo sy op den 23. Januari van het Jaer 1685. door een geestelijcke trouwe met haeren Beminden vereenight is geweest; soo was de heylige Moeder Godts ende den heylighen Joseph, daer alsdoen oock present; die haer naer-der-handt oock ghetoont heeft, hoe sy haer moeste beminnen met een eenvoudige ende kinderlijcke liefde; 't welck haer meerder confiantie gaf, om in haer uytwendigh en inwendigh lijden haeren toe-vlucht tot haer te nemen.

65. Want alsoo den vyant haer op sekeren tijdt sochte te brenghen tot cleyn-moedigheydt, scheen sy geduerigh neffens haer gewaer te worden de heylige Moeder Godts: die haer somtijts met een minnelijcke ooge scheen aen te sien: 't welck haer seer versterckte om dese tentatie te over-winnen: hoe wel sy die maer somtijds, als passender-wijs en

[p. 61]

sagh, maer had als een inwendigh getuygen, dat sy gedurigh neffens haer was. Ende versocht haer oock in ander occasien, dat sy haer wilde nemen in haere bewaerenisse, als oock eenige andere persoonen: 't gene de heylige Moeder Godts aen-nam, ende scheen hun samen te omhelsen: ende te kennen te geven, dat sy voor allen de gene die sy haer soude bevelen sorge soude draegen.

66. Alsoo sy eens met haer inwendigh gesicht Christus sagh hangende aen het Cruys; sagh daer oock by de heylige Moeder Godts, als weenende, die haer toonde wat pijnen en smetten haeren eenigen Sone voor de sondaers hadde geleden, 't welck haer seer beweeghde met compassie ende teere liefde tot haeren Beminden: ende wenschte door lijden voor de sondaers te mogen voldoen. Ende had als een versekeringe, dat de heylige Moeder Godts by haer was, ende haer als scheen te versekeren van haer tot het eynde haers levens by te staen. Waer door sy met een teere liefde, als een kint tot sijne moeder, in alle haere benouwtheden haeren toevlucht tot haer nam.

67. Op eenen tijdt, had sy eenigh achterdencken oft twijffelinge raeckende het point vande Onbevleckte Ontfangenisse vande heylige Maeghet Maria: ende s'anderdaeghs s'morgens wacker wordende, soo vertoonden sich aen haer de heylige Moeder Godts Maria, heel schoon ende minnelijck ende verciert met eenen krans van Sonnen, die

[p. 62]

schenen de schoonheydt vande natuerelijcke Sonne te boven te gaen. Ende soo de Onbevleckte Maeghet verdwenen was, behiel sy het gesicht van eene Sonne voor eenigen tijdt, waer door sy haer inwendigh soo versterckt gevoelde, dat sy wel sou gestorven hebben voor dit point, dat de heylige Moeder Godts noyt bevleckt en is geweest met de erfsonden. Het selve wenschte sy oock te printen inde herten van alle menschen. Trachte oock een ider te verwecken tot een teere devotie, ende kinderlijck betrouwen tot de heylige Moeder Godts. Heeft corten tijdt voor haere doodt, noch het geluck gehadt vande selve te sien, ende al het gene sy van haer versocht toe te staen: 't gene haer een groote inwendige vreught ende ruste gaf.