Negende tooneel.
HANS KNOP, alleen.
(Hy komt half dronken langs den linker kant op 't tooneel.)
He, he, baes Mik! Pieter Worst! he, he! ze zyn daer vertrokken - de franschen, zy zyn naer chi-nous. - Lieve hemel! wat vreugd! - ik was nooit vrolyker - ik zou wel in de lucht gesprongen hebben van blydschap, toen baes Jan uit de zwarte flesch my dit nieuws vertelde - ook heb ik niet nagelaten eens wel op hunne gezondheid te drinken en - maer - ja, dit is waer, domoor dat ik ben, met alle myn vrolykheid denk ik niet eens meer om ter nasporing van Lyntje gaen! - nu, nu, die zal van zelfs thans wel terugkeeren; hare schranslooper is nu toch naer chi-nous.
Zangwyze No. 10.
Ja, spoedig keert zy weder,
En praet ze wéer zoo teder,
Dat ik 't niet weigren kan;
Maer fier zal ik my hoûen,
Eer ik haer nu zal trouwen,
Geev' zy my liefd' voor tien.