De duivenmelker

Zestiende Tooneel.

JAN, daerna FRANS.

jan,

den brief beziende.

Een brief van wege mynheer Ligtman, wat mag dat

[p. 37]

beteekenen... En hoe zorgvuldig en netjes toegezegeld.. Maer, zie, er staet niet eens een adres op... Dat is zonderling!... Nu, nu, dat zal vergeten werk zyn... Ik moet hem aen de bazin bestellen zegde de knecht, en waerom niet aen den baes?... Maer ik begryp dit, mynheer Ligtman zal bevolen hebben hem aen iemand van den huize hier te overhandigen, want wat zou de bazin toch uitstaens hebben met eenen heer!...

(De brief riekende.)

Wat reuk! wat aengename geur, men zou zeggen dat het een brief van eenen coiffeur is... Maer, ik hoor iemand, zou het den baes reeds zyn?... Ja, waerlyk hy is 't!

(Hy legt den brief op de werkbank neêr. Op dit oogenblik treedt Frans binnen, hy schynt woedend. By zyne intrede werpt hy met kracht den duivenhouwer verre van zich, en schreeuwt uit alle zyne magt.)

frans.

Ah! waer zyt gy, schelm, deugeniet, schurk, op dat ik u onder myne voeten vertrappe!

(Jan ontwarende.)

Ha, gy zyt daer!

(Hy vat een stoel en loopt op Jan toe.)

Vermeetle schurk! uw stout bestaen,
Zult gy thans duchtig gaen bekoopen;
Ik zal u leeren my doen loopen,
Om voor ieders gek te staen.

jan.

Bedaer u, baes, waerom die woede,
Wat heb ik dan zoo fel misdaen?

frans.

willende slaen.

Gy vraegt het nog?

jan.

Maek u niet moede!

frans.

Ho, 'k zal u den kop inslaen!
Ja, 'k zal u den kop inslaen!

(Jan heeft insgelyks eenen stoel gevat en weert de slagen van Frans af.)

jan.

Raek my niet, baes, want ik ben zoo sterk als gy, wan-

[p. 38]

neer het er op aenkomt om myne tanden te laten zien, en, ik verwittig u, dat de stryd tusschen ons beiden een zeer verschrikkelyk ding zou kunnen worden! Maer zeg me eens, baes, waerom zyt gy nu toch zoo boos? Ik begryp niet wat dit te beteekenen heeft.

frans.

Ha! gy weet niet wat dit te beteekenen heeft, schelm, ezel! Gy weet niet dat gy my met eene kat in plaets van met mynen snol op den loop zondt, he?

jan.

Met eene kat!... Och hemeltje lief, baes, dan beb ik in myne overhaesting om uwen snol in den houwer te steken verkeerd gevat... Wel! wel! hoe is dat mogelyk... De kat in plaets van eenen snol!

frans.

Maer, ik zal u doen voelen wat het is iemand als my bespottelyk te durven maken.

jan.

Kom, kom, baes, wees toch maer zoo boos niet; de sop is de kolen niet weerd. Het is immers al meer dan eens gebeurd, dat er duivenmelkers met katten in plaets van met duiven in eenen houwer liepen. Ten andere, ik zal het u regt uit zeggen, baes, het is voor eene wedding.

frans,

verwoeder.

Voor eene wedding, domkop! En gy schaemt het u niet te zeggen, en gy hebt niet geaerzeld al het belagchelyke er van op my te doen nedervallen?... O, dit is al te sterk!

(Hy heft zynen stoel op nieuw in de hoogte om Jan te slaen, doch deze weet telkens zyne slagen af te weren.)

SAMEN.

frans.

Uw spotterny is al te groot,
Gy zult ze boeten met uw leven;
Genade kan ik u niet geven,
Ik wil uw dood! ja, 'k wil uw dood!

[p. 39]

jan.

Uw woede, baes, is al te groot,
Nogtans gy kunt my niet doen beven;
'k Ben eer tot lagchen aengedreven,
Dan wel tot 't denken aen myn dood!