Baes, uw snol is binnen... doch, gy scheent met u-zelven zoo druk aen 't redeneeren, dat gy Jan niet hoordet... Nogtans is er kwestie van uwe beestjes.
Van mynen snol, zegt ge?... Hoe, myn snol zou binnen zyn, Jan?
beneden komende.
Welja, baes... Het arme dier is binnen!... Het zit hier al in den bouwer.
plotseling verrukt.
Myn snol te huis!... Ho, wat geluk!... Vast zal ik nu nog eenen der eerste pryzen behalen.... Myn brave snol, myn goed beestje... Zie, dit vergoedt my het verdriet dat zy
(Op Helena wyzende.)
my aendeedt... Maer, spoedig, Jan, spoedig..., doe nu uwe beste beenen eens aen, en loop maer dadelyk naer den
Grenaet-Appel, want het kan misschien op een halve minuet er op aenkomen.
Dat is te zeggen, baes... ik... ik wenschte wel dat gy zelf wildet gaen..
(Ter zyde.)
Trachten wy hem weg te krygen.
(Luid.)
Het is baes... het is... ik heb myn been sterk bezeerd op het duivenkot... en gy zult gauwer kunnen loopen dan ik.
terwyl hy zynen neusdoek rond zyne lenden bindt, en zyne klak het achterste voor zet.
Ho, als het anders niet is, kom dan maer hier, geef my den houwer, ik vlieg... Maer, zeg eens, Jan, als myne blauwgeschelpte intusschentyd binnenkwam, doe dan toch in Godsnaem uw best, en volg my zoo spoedig als ge kunt.
Zangwyze No 7.
Om myn snol aen elk te toonen,
En zyn vlyt te zien beloonen;
Ja, een prys behael ik vast,
Want myn snol heeft opgepast!
Om uw snol aen elk te toonen,
En zyn vlyt te zien beloonen;
Ja, een prys behaelt gy vast,
Want uw snol heeft opgepast!