|
| |
| |
| |
Vyfde Tooneel.
BALTE en FRANS.
met het hoofd tusschen de deur.
Frans! Frans!
Welnu?... Ha, gy zyt het Balte!
Ik was zeker van u te huis te vinden; want, ziet ge, de duivenmelkers kennen elkander op den reuk, zoo als de bonden het wild.
Welnu, brengt gy nieuws aen?
Groot nieuws?... Gy maekt my bang.
Ik kom u zeggen dat de tuimelaer van Flipken Bakx, daer zoo even te huis gekomen is.
plotseling ontsteld.
Hoe! de tuimelaer van... (Zich herstellende.) Maer, gy komt my zeker wat foppen?...
In 't geheel niet... wat ik u zeg is waer; de tuimelaer van Flipken Bakx heeft den eereprys gewonnen, en gy, het spyt my dat ik het u zeggen moet, gy hebt uwe wedding tegen hem verloren.
op nieuw ontsteld.
Gauw, gauw, een stoel... ik val in bezwyming... De tuimelaer van Flipken Bakx, den eereprys!... Oh, dat is genoeg om subiet te sterven...
(Hy valt op eenen stoel neder.)
Welnu, welnu, Frans, wat krygt ge?... Gaet gy gek worden!
| |
| |
Ho, het is niets, het is niets... 't gaet over... Alleen de gedachte dat myn snol misschien door een klamper geslagen is, drukte als een dondersteen op myn hart... (Zyn zweet afdroogende.) Maer, zoo als ik zeg, het gaet over... (Opstaende en tot by Balte komende.) Zeg eens Balte, kunt gy veronderstellen waerom toch myn snol achteruit blyft?...
Dat is nu ook eene vraeg!... Wel dat is zeer eenvoudig. Het is omdat de tuimelaer hem te gauw was.
gestoord.
Te gauw, te gauw!... Gy gelykt goed aen eenen stadssergeant, die is ook te gauw om de menschen in de boete te slaen. Zou men niet zeggen met u dus te hooren spreken, dat gy er plezier in vindt, de reputatie van mynen snol te verkleinen?
Bah! ge moet met my bekennen, Frans, dat gy te veel over uwen snol blaft. Uw snol is eene duif zoo als eene andere. Zy heeft u al eens pryzen doen winnen, welnu, andere doen hetzelfde...
hem nasprekende.
Andere doen hetzelfde!... (Grammoedig.) Ik begin te gelooven dat ge my geerne uit myn vel zoudt zien springen!... Ik zeg en herhael, dat er in het heele land geene weêrga is van mynen snol, en dat gy, noch Flipken Bakx, noch Neel Klaes, noch Tist Zwalpaerts, noch alle de andere, nooit de schaduw zelfs van eene duif als myn snol in bezit hebben gehad. Dat is u genoeg zeggen, he?... Pas vier dagen geleden heeft men er my nog honderd franks voor geboden; maer, ik stierf nog liever van honger en dorst dan my van die duif te ontmaken. Heb ik gedurende dry jaer achter een niet al de eerepryzen behaeld, die er in Antwerpen te verdienen waren?... En ge durft zeggen dat myn snol eene duif is zoo als eene andere!... Ho, dat is te sterk!
| |
| |
Zang No 4.
Ik doe voor niemand onder,
Voor wat myn snol betreft;
Die duif is regt een wonder,
Dat haer geslacht verheft.
En weet niet wat hy zegt;
Hem in het zothuis steken. (Bis.)
Dat verstaet ge, niet waer, Balte?
ter zyde.
Dat hy maer toe zie, zelf niet in het zothuis gezet te worden met zynen snol: hy is op goeden weg.
Maer genoeg hier over... Zeg eens, Balte, ik ben blyde dat ik u zie, ik heb u iets te vragen.
Waerlyk? welaen, laet hooren?
Ho, ik ben wanhopig vandaeg... één ongeluk komt nooit alleen. Indien het waer is wat gy my zegt, verlies ik eenen eereprys, eene wedding en misschien mynen snol op den koop toe, want er moet hem eene ramp overvallen zyn, anders ware hy al lang te huis... myn arme snol!... Hem verliezen!... dat was het ergste; ik verloor liever tien jaer van myn leven... Maer, dit is nog al den tegenspoed niet, dien ik vandaeg ondervinden moet...
Nog al den tegenspoed niet, zegt ge?... Gy begint de week slecht; dat is een kwaed teeken, Frans.
Maer, ik heb op u gerekend om my ter hulp te komen, Balte. Verbeeld u, toen ik dezen morgen mynen neus op de straet stak, wie zag ik?... Koben de Roos, onze vriend! maer, die al vloekende en tierende my kwam toegeloopen, my by den kraeg vatte, en vroeg of ik hem eindelyk den inleg ging terug geven, dien hy my voorgeschoten had, voor vier duiven die ik over vyf weken in den Leeuw
| |
| |
meê naer Parys gezonden heb. Hy maekte een straetlawyt dat al myne geburen er op uitkwamen, en ik had hem al schoon te zeggen en te beloven, dat ik hem dit geld, by de eerste gelegenheid, zou terug geven; er was geen doen aen, hy wilde naer niets luisteren. Ten slotte bedreigde hy my, indien ik hem vandaeg niet betaelde, dat hy myne duiven zou in beslag doen nemen... Myne duiven... Ik vraeg het u eens, of zulks onder vrienden, onder duivenmelkers mag gebeuren?.. Foei, het zou eene heiligschennis zyn!... Zeg eens, Balte, gy zyt by kas, he?
Dat is te zeggen, Frans, ik ben naer hier gekomen om u dezelfde vraeg te doen. Ik zit er fel tusschen, en de menschen, die wat te vorderen hebben zyn tegenwoordig zoodanig lastig en haestig, dat men bang zou worden om schuld te maken... Maer, ik zie dat ik by u van onpas kom, en dat wy geene affairens kunnen doen. Dus ik groet u.
(Hy wil heen gaen.)
hem tegen houdende.
Hoe, gaet gy zoo spoedig heen?
Ik heb eene dringende boodschap te doen.
Wel ja, vermits er by u niets te branden is dan nat stroo, zoo ben ik verpligt de garderoob van myne vrouw te gaen aenspreken om geld te kloppen; en daer ik zulks in het byzyn van myne Threes niet zou gedaen krygen, zonder een paer blauwe oogen, moet ik van hare afwezigheid gebruik maken... Vaerwel.
(Hy wil andermael vertrekken.)
hem by den arm houdende.
Een oogenblik toch, luister eens: daer gy een middel hebt om aen schyven te geraken zoudt gy my eene groote dienst doen zoo my eene kleine som leendet?
Met veel genoegen, doch ik kan niets missen. Ten
| |
| |
andere, hebt gy hetzelfde middel niet als ik?... Uwe vrouw heeft immers ook eene garderoob?
Kom, kom, dat zyn praetjes. Een man als gy heeft zoo veel geld als hy wil.
Ge zyt er wel meê, ik zou niet weten hoe.
Ik wel, want iedereen is zoo gelukkig niet eene vrouw te bezitten die eenen bol aen de hand heeft.
ontsteld.
Wat wilt gy daermede zeggen?
Nu, nu, speel den schynheilige maer niet; het is immers genoeg bekend... Maer, het is meer dan tyd dat ik heen ga... Tot weêrziens, Frans.
(Spoedig af.)
|
|
Auteursrechtvrij