Het vermakelyke minne-spel, of toneel der liefde

Minnaars zang.

Stem: Wilt op Venus snaren &c.

IK hou wel van een zoet en poezel Meisje,

Lief van trony blank en zagt van vleisje,

Een Engelin,

[p. 126]

 

Die door de Min,

 

My gund zo menig reisje,

 

't Zoet van Pafos Koningin.

 

 

 

Ja ik hoop wel haast met haar te treden,

 

Om als Bruidegom haar naakte leden,

 

Op 't Ledikant,

 

Door Minnebrand,

 

Tot weder-min te kneden,

 

En te strelen zulk een Pand.

 

 

 

ô! Wat zal ik haar dan zoet omarmen,

 

En wat zulle wy elkaâr verwarmen,

 

Wyl 't Minne-kind,

 

Myn boezem vrind,

 

Blaast alderlei allarmen,

 

En ons liefde vaster bind.