Het vermakelyke minne-spel, of toneel der liefde
(ca. 1730)–Jakobus Rosseau– Auteursrechtvrij
[pagina 120]
| |
Myn zinnen zyn aan 't dwalen,
Ach! laat my,
Dog eenmaal adem halen,
Ik ben in de lei.
Ach! wierd ik eens gehegt,
Met myne uitverkoore,
Door de zuiv're Echt,
Dan waar myn vreugt geboore,
Ach! die Maagt,
Zal my nog wel verhoore,
Zo het u behaagt.
't Moet haar behagen anders Vrind,
Gy nooit geen weder liefde vind.
|
|