Het vermakelyke minne-spel, of toneel der liefde

[p. 114]

Zamenspraak gehouden tusschen een heer en een boerin

Stem: Pekelbaring.

Heer.

GOdin, Princes, volmaaktste Beeld,

ô! Pronkje der Boerinne,

Gy zyt die in myn zinnen speeld,

Toond my dog weder-minne,

ô! Maagt veel schoonder dan Heleen,

En fierder dan Diaan,

Wel dubbeld waardig aangebeên,

Om tot den Echt te gaan.

Boerin.

Wat of dit Heerschup hebbe wil?

Wie vat zyn dwaze reeden?

Hy is verdwaald door deeze gril,

'k Meen rads van hier te treden,

Want ik begryp dat zegge niet,

Godin, Princes, Heleen,

Hy 's wis eilhoofdig ik ben Griet,

De dogter van Klaas Peen.

[p. 115]

 

Heer.

 

Mag ik die zoete tydverdryf,

 

ô! Engelin eerlangen,

 

Dat ik genaak u teeder lyf,

 

En kus uw roode wangen:

 

Ja wilt gy dit niet tegen staan,

 

Dan sweer ik by Jupyn,

 

Gy zult in zeide kleeren gaan,

 

En eene Daame zyn.

 

Boerin.

 

Wel Jonker ik ben uw te slegt,

 

Gy zult uw tyd vergapen,

 

'k Ben lang verzogt van onze Knegt,

 

Om eens by hem te slapen,

 

'k Weet niet waarom men my dus queld,

 

Fn zulke dingen vraagt,

 

'k Slaap dan in 't hooi, en dan op 't veld,

 

Zo als het my behaagt.

 

Heer.

 

Smaakt eens met my de vrugt der min,

 

ô! 't Zal uw zulken goet doen,

 

Blyft dog niet langer een Boerin,

 

Kom, kom 'k zal 't uw heel zoet doen,

 

Kiest voor een Boere Knegt een Heer,

 

Dan krygt gy waarde Maagt,

 

Van my u luste en begeer,

 

Ja al wat uw behaagt.

 

Boerin.

 

Wel kom met my in onze Schuur,

[p. 116]

 

Eer dat myn Baas uit Stad komt,

 

Of eer dat eenig Nagebuur,

 

't Zy hier omtrent op 't mat komt,

 

'k Zal proeve wat gy my vereerd.

 

Heer.

 

ô! Schoone Morge-Zon,

 

Al 't geene dat gy maar begeerd,

 

Of immer droome kon,

 

 

 

't Mooi praten doet veel tot een zaak,

 

Al gaat het werk gantsch uit den haak.