Het vermakelyke minne-spel, of toneel der liefde

[p. 72]

Zang.

Stem: In de Min vind ik genugten.

ZWyg vry Paris van Enone,

Of van uwe Bruit Heleen,

Aagje met haar roode kone,
Dat 's myn zoete zoete zoete
Dat 's myn zoete ongemeen.

Haar gezuig zo bol en zagjes,

Wit gelyk gevalle Sneeuw,
Lieve lonkjes zoete lagjes,
Zy kan zinge zinge zinge
Zy kan zinge als een Spreeuw.

Zy kan Frikkadillen maken,

Trots de beste Keuken Meid,
Zy stopt Worsjes die wel smaken,
't Is een gaauwe gaauwe gaauwe,
ô! Ze is gaauw dat my verblyd.

Zy is altyd even vrolyk,

[p. 73]

 

Of zy wast en of zy schuurd,

 

Ja ik zeg zy is zo olyk,

 

Dan een meisje meisje meisje

 

Dan een meisje in myn buurd.

 

 

 

Moet zy na de Vismarkt lopen,

 

Of voor Besje na de Hal,

 

Zy weet steeds goetkoop te koopen,

 

Ik moet zegge zegge zegge

 

Ik moet zegge ze is niet mal.

 

 

 

Zy heeft nog al grooter gaven,

 

Als zy slaapt dan byt zy niet,

 

ô! Zy weet myn geest te laven,

 

Ach! die lieve lieve lieve

 

Ach! die lieve my gebied.

 

 

 

'k Wil aan haar een blaauwtje wagen,

 

En kryg ik haar tot myn vrouw,

 

'k Zal by nagten, en by dagen,

 

Haar steeds diene diene diene

 

Haar steeds diene even trouw.

 

 

 

Ja wy zulle t'zamen ploegen,

 

Op de akker van de Min,

 

En ons met elkaâr vernoegen,

 

Als twee zielen zielen zielen

 

Als twee zielen eens van zin.

[p. 74]

 

Gaat jou gang myn lieve Broer,

 

Haal op het zeil, hou regt het roer.