Het vermakelyke minne-spel, of toneel der liefde

Minne-zang.

Stem: Snert met Koussen.

ZOete Susje, gund een kusje,

Want ik voel zo waar een aardig lusje,

Zoete Susje, ach! een kusje,
Ja ik voel een heete gloed,
Laat ik uwe lipjes dog genaken,
Plukken van uw roode rooze kaken,
Iets dat my verheugen doet.

Zoete hondje, lieve blondje,

Rykt my dog uw zagte malze mondje,
Zoete hondje, lieve blondje,
Weigerd my geen Minne-Beê,
Maar laat ik uw poez'le wangen drukken,

[p. 25]

 

En de overrype karsjes plukken,

 

Engelin op deze Steê.

 

 

 

Myn gedagjes, daag en nagjes,

 

Speelen op u aangename lagjes,

 

Myn gedagjes, daag en nagjes,

 

Spelen op myn Engelin,

 

Toond in 't einde eensjes mededogen,

 

En werd met myn droeve klagt bewogen,

 

Ach! myn waarde Ziels-Vrindin.

 

 

 

Dus klaagd men menigmaal al Minnende zyn noot,

 

Daar men al klagende zyn lyden meê vergroot.