Het vermakelyke minne-spel, of toneel der liefde
(ca. 1730)–Jakobus Rosseau–
Auteursrechtvrij
[pagina 17]
| |
Hoe dat de Min wel dwaald,
Nu zit ik voor ieder een ten doel,
Dus werd myn schuld betaald,
Ik speel met Rinkels van fald'ra la,
Wie doet my dit na.
Veel Vryers die jouwen my leelyk uit,
Maar ik zeg ieder een,
Al wys ik met vingers zeg wulpse guit,
Hoe vaard jou blaauwe scheen?
Nu speel ik met Rinkels van fald'ra la,
Wie doet my dit na.
Dan roepen zy wel jou klyne gast,
Gy bragt my in 't verdriet,
Ik heb myn Sondags geld verpast,
En 't Meisje wil my niet,
Dog ik aan 't Rink'le fald'ra la,
Wie doet my dit na.
Dan vind ik weêr een snogg're Meid,
Die roept ach Kupido!
Ik ben myn beste bratje kwyt,
't Is weg in folio,
Maar ik aan 't Rink'le fald'ra la,
Wie doet my dat na.
Kan ik gebeet'ren dat een Maagt,
Zo haer een Vryer zoekt,
| |
[pagina 18]
| |
Ja die haar beste Pand ontdraagt,
En met de vlucht haar doekt,
ô! Neen ik Rinkel van fald'ra la,
Wie doet my dat na.
Kan ik ook helpen dat een Knegt,
Die met een Maagd, verkeerd?
In 't einde met zyn schaduw vegt,
Dat zy hem niet begeerd,
ô! Neen ik Rinkel van fald'ra la,
Wie doet my dit na.
Dog Knegts en Meisjes het is my leet,
U liefde waar al te koel,
Kom, kom hier zyn nog plaatze gereed,
Zoek elk een brave Stoel,
Met Rinkels verzien van fald'ra la,
En doet my dit na.
De Min in eene Stoel met Rinkels is niet kwaad,
Men ziet 'er menig die zig tot dat Spelbegeven,
En zyn omtrent zo wys om op die trant te leven,
Als Jongens die men ziet met Rinkels op de straat:
Maar ach! te laat gezugt wanneer me door het Minne,
Mede in een Rinkel-Stoel beklaagd zyn kwade zinne.
|
|