De evangelische triumph-wagen, by de welke de treffelijke daden des koninkx der glorie

[p. 271]

De VIII. Sondagh na Pinxteren.

165. Jesus spreekt van den ontrouwen Hof-meester.

Wys:
Mocht ik 'er schoon.
Verblijt u o menschen.

⁺
DAer was eens een rijk man, die welke hadde
Een Hof-meester quaedt,
De praet hem als quister van 't goet bekladde,
Hy hem roepen laet,
Wat hoor ik? geeft nu rekeningh aen mijn,
Want gy en meught niet meer Hof-meester sijn.
2. Toen seyde den Hof-meester in sijn selven,
Wat raet is bequaem?
Terwijl ik de aerde niet en kan delven,
Gaen bidden ik schaem;
Mijn Heer nu mijn offici mijn ontneemt,
Van het Hof-meesterschap word ik vervreemt.
3. Ik weet nogh wat raet, op dat so wanneere
'k Sal sijn af-gedankt,
Een ygelijk mijn dan met goet begeere
In sijn huys ontfangt,
Aldus dees knecht met eene loosheydt groot,
Sijn Meesters schuldenaers by hem ontboodt.
4. Hoe veel sijt gy schuldigh, hy d'eerst gaet vragen,
Nogh aen mijnen Heer?
Aen Oly' wel hondert vaet' mach 't bedragen.
Hy seyde, sit neer,
En neemt uw reken-boek tot uwer baet,
Maekt dat in plaets van hondert vijftigh staet.

+ Luc. 16.

[p. 272]

 

5. Den ander hy vraeghde, wat moet gy geven?

 

Aen Terw' hondert maet.

 

Hy seydt, maekt dat taghtigh staet geschreven.

 

Dees Hof-meester quaet,

 

Die heeft by sijnen Heer nogh prijs begaen,

 

Om dat hy hadt voorsichtelijk gedaen.

 

6. De Kinders des Weerelts in haer geslaghten

 

Voorsichtiger sijn;

 

De Kinders des Lichts daer niet na traghten,

 

Maer hoort togh na mijn,

 

Ook met des boosheyts Mammon vrinden werft,

 

Soo raekt g' in d'eeuwigh' Tenten als gy sterft.