De evangelische triumph-wagen, by de welke de treffelijke daden des koninkx der glorie
(1654)–Jacob Rosant–
Auteursrechtvrij
[pagina 269]
| |
Wys: O naght, jaloerse naght.DAer was eens eenen Man, dewelke had twee Soone,
Den Jongen heeft geseyt, wilt Vader mijn toe-staen
De porti' van mijn goet, soo Kinders sijn gewoone
Te erven; en alsoo den Vader heeft gedaen.
2. Hy weynigh tijts daer na sijn af-scheyt heeft genoome
Van al de sijn, en trok op reys na veere Landt,
Daer heeft hy al sijn goet verquist, als een onvroomt,
In overdaet, soo dat hy niet hadt by der handt.
3. En ondertusschen quam in 't Landt een duere tijde,
En groote hongers-noodt, soo dat hy honger leedt,
En alle hadt gebrek; als hy dus was in lijde,
Hy by eenen Borger daer voor Knecht hem heeft besteedt.
4. Die sou hem na het Lant om Verkens te gaen hoeden,
Sijn hongerige maegh hy te versaden soght
Met draf, en Verkens kost, sijn selven soo te voeden,
Maer daer nogh niemant was die dat slegs voor hem brogt.
5. Hy tot sijn selven quam, en eeten daer haer broot
Met overvloet, en ik van honger worde schare,
En raek soo jammerlijk door armoed' tot de doodt.
6. Ik sal opstaen, en gaen weer tot mijn Vader keere,
En seggen, Vaêr, ik heb gesondight tegen u,
En tegen Godt, dus ik niet waerdigh ben die eere
Uw Soon te sijn, daerom maekt mijn uw Dienaer nu.
7. Dus stondt hy op, en nam sijn reys na sijnen Vader,
Die welk hem siende werdt al-eer hy was na-by,
En met barmhartgheydt beweeght, quam by hem nader,
Hy viel hem om den hals, en soende hem seer bly.
8. Den Soone seydt, o Vaêr, 'k heb groote sonde bedreeven
Aen Godt, en ook aen u, daerom ben ik niet weert
Te weesen uwen Soon, wilt mijn een plaetse geven
By uwe Dienaers, dat is alle mijn begeert.
| |
[pagina 270]
| |
9. Den Vader heeft geseydt tot sijne knechts, wilt bring
Met haest een beste kleedt, en wilt hem dat aen doen,
En ook aen sijne handt soo geeft een goude ringe,
En aen sijn voeten gaet rasch halen nieuwe schoen.
10. Haelt een gemeste Kalf, om datelijk te slaghten,
Op dat wy nu te saem eens houden blijde Feest;
Want mijne Soon weer leeft, die buyten mijn verwaghten
Weerom gevonden is, die welk is doodt geweest.
11. Dus gaet de maeltijt aen, terwijlen was te werken
Den oudtsten Soon op 't Landt als die na huys toe quam,
Begost hy het geluyt van sangh en dansch te merken,
Door eene van de knechts hy na de saek vernam.
12. Den knecht dan tot hem seyt, u Broeder is gekoomen,
Daerom uw Vader heeft 't gemeste kalf gedoodt,
Want hy behouden is. Als d'oudst' dit heeft vernoomen,
Wild' hy niet binnen gaen om sijne gramschap groot.
13. Dus quam den Vader uyt, en heeft hem seer gebeden.
Maer hy tot antwoort gaf, 'k heb u soo langen tijdt
In trouwigheydt gedient, uw' woort noyt overtreden,
Mijn gaeft gy noyt een Geyt, om eens te sijn verblijt.
14. Nu desen Soon weer komt, en heeft door slordig leven
Sijn goet verquist, hebt gy 't gemeste Kalf geslaght.
Den Vader seydt, o Soon, gy altijdt hebt gebleven
By mijn, en al mijn goet dat is het uw' geaght.
15. Nu most men vroolijk sijn, en blijde maeltijt geven,
Om dat uw' lieven Broêr, die doodt geweest was wis,
Dit is nu wederom gekoomen tot het leven,
Want den verlooren Soon nu weer-gevonden is.
|
|