Rethoricale wercken
(1562)–Anthonis de Roovere– Auteursrechtvrij
[Folio 78r]
| |
De quade mare die van hem ghaet
Belet zijn houwelijck dach ende nacht
Nochtans sy zijns gheen ghade en slaedt.
Sulck ketelt hem seluen dat hy lacht.
Mach hy sneuen aen haer cleedt
Hy sal doen sulck een bescheedt
Van Roemene, daer noydt af was de daet
Al waent hy lief zijn hy is leedt
Hy blaest datse hem noydt af en sneedt
Haer selfs en weet sy gheenen raedt
Al bloeyde in haer eens anders saet
Als op haer is verweckt zijn sweedt
Sy en can ghesien soe stuer noch soe wreedt
Sy en is zijnder herten toeuerlaet
Hoe seere sy voormaels wte smeet
Hy sal volcomen haer beheet
Toocht sy hem ionste sonder haet
Al is haer meynen loos ende quaet
Haer minne blijft zijnder sinnen pacht
Als waeniewaers spint hy broosch draet
Hy denckt nochtans dat sy hem acht
Sulck ketelt hem seluen dat hy lacht.
¶ Prinche.
Sulck houdt hem zijnde dliefste dreet
Jn gheender manieren van haer gheveet
Ende dat hy is vander eerster dracht
Sulck seer hoouaerdich zijnen steert wt spreet
Sulck ketelt hem seluen dat hy lacht.
|
|