Rethoricale wercken(1562)–Anthonis de Roovere– Auteursrechtvrij Vorige Volgende Refereyn. TFy argher dan slanghen, serpenten of dieren, Altijdts gheneerende met valsche treken Want dijn hoouaerdich verwaent hantieren Heeft hem teghens de hoocheyt Gods doen steken Ende wilde sitten, soot is ghebleken Jnden setel Gods, ende wilde hem stellen Tegens hem, tfy de quaetste daermen af mach spreken Nv besit ghy den afgront vander hellen Daer ghy eewich moet in tormenten quellen Vercrompen, machteloos, vlammich, onuersaecht Dies segghe ick dy tspijte, om leedts versnellen Al soude v den balch van quaetheden swellen Tfy ballinck des hemels, helsch duuel veriaecht. Dijn archeyt en is gheen quaet ghelijckelijck Argher dan eenich venijn is dy quaet Want deerste manslacht alst is blijckelijck Ghebuerde, midts dijnder valscher daet Hoe dickwils ghy noch zaeyt der valscheyts zaedt Dijn macht en acht ick niet een mijte Wie een teecken des cruycen voor hem slaet Js dien dach dijnder moortdadicheyt qijte [Folio 33r] [fol. 33r] Kattijf der katijuen, tfy v ten spijte Wech loopende alsmen van Godt ghewaecht Tempterelijck gheest tot sondighen apetijte Bedrieghere, noch seg ick tot uwen verwijte Tfy ballinck des hemels, helsch duuel veriaecht. Wat condy bedrijuen, wat condy maken Const ghy, ghy soudt de wereldt ringhen Maer neen ghy, dat blijckt aen seer cleyn saken Ghy liet v van eender maecht dwinghen Ten baet v danssen, huppelen, springhen Ghy blijft verwonnen gheheel openbaerlijck Dies moet ghy in droefheden eewich singhen Ende ploeghen int helsche vier eenpaerlijck Tfy leelijck afgrijselijck op sien veruaerlijck Verstekene prije, die niemandt behaecht Die eewelijck moet ghebruycken swaerlijck De helsche pijne, dus seg ick claerlijck Tfy ballinck des hemels, helsch duuel veriaecht. Een Prinche waert ghy inde hoochste statie Dat ghy misbuerde, wien niemant en claecht Nv besidt ghy deewighe tribulatie Dies seg ick noch te deser spatie Tfy ballinck des hemels, helsch duuel veriaecht. Vorige Volgende