Wordingen. Een cyclus van liefde en vertrouwen

[p. 30]

XII

Is er in de materie een bewegen
van een beginpunt naar een eindpunt toe?
De wetenschap zoekt eeuwig naar het hoe,
z' omzwerft een kernwoord, dat eeuwig verzwegen
in duister blijft. Somm' gen zeggen: de rust
zal wederkeeren, die leven verstoorde.
And'ren denke' anders en dit zijn hun woorden:
‘nooit wordt de vlam-des-levens uitgebluscht,
leven had geen begin en vindt geen einde.’

Ik peins over die woorde': einde... begin,
en wat daartusschen zich als vorm omlijnde,
en peinzend verlies ik mij in hun zin.

Alle enkele dingen zijn de kindren
van het Alwezen, d' Algeest en Alkracht:
één schoot heeft al het zijnde voortgebracht
en hare scheppingskracht kent geen vermindren.

Ook wij ontstegen aan dien Eeuwgen Schoot
en zullen daartoe wederkeeren.
Verenk'ling heerscht in levens bonte sferen,
met het Alzijn vereent ons de dood.