Verworvenheden

[p. 9]

II

Geduld mijn ziel en geduld:
Uw nieuwe oogst kiemt nog niet, -
de korrel slaapt in het verborgne
gebied.

Zooals de nieuwe tarwe
die de hongrende menschheid mart,
bloeiende geluksgarve,
nog slaapt in het wereldhart.

Geduld mijn ziel en vertrouwen:
wat de diepe schoot lang bewaart
zal zijn glanzende kracht ontvouwen
als het licht verjaart...