Vernieuwingen

[p. 75]

LXV

Schenk ons uw drank weer, schenk den onversneden
wijn ons weer van hartgrond'ge zekerheid!
Voer uit de nevelen van het benedenland
ons naar toppen, waar uw adem snijdt.
Voer naar de hoogte ons en haar helderheid,
dáár waar men 't verre land zich ziet ontvouwen,
waar de stap licht wordt en 't verrukte schouwen
één met het doen is en de vreugd gedijdt.

Wij weiflen nog, wij zien somtijds nog om,
wij verbrandden nog niet al onze schepen,
wij drijve' als zwanen in een stille kom...

O Geest van liefde, Geest van kracht en moed,
spoor ons aarzlenden aan met uwe zweepen,
spuit uw staal in ons bleekgeworden bloed.