Vernieuwingen

[p. 61]

LI

Het kreunen wordt weer sterker over d' aarde
en het krijgt een nog smartelijker toon, -
de zielen zijn 't die kreunen, om den hoon
hun aangedaan kreunen ze, omdat hun waarde

wordt aangetast en hun wezen ontkend.
Zij kreune' omdat zij worden fijngemalen
door 't rad-zonder-gena, dat rent en rent
in 't ronde en laat hen geen adem meer halen.

In een gruwelijk stelsel zonder hart
zitten wij levenden allen gevangen -
maar niet aller lot maakt het even zwart.

Over de armen, de misdeelde schaar
sluiten zijn wreede grijpers zich als tangen:
zij zijn het, die kreunen in doodsgevaar.