Uit de diepte

Tijdgedichten

[p. 5]

Jeugd in de branding

Geketend aan klein verlangen,
Zorgeloos leefden we voort,
In zelfzuchtig begeeren gevangen
Geen toon in een machtig akkoord.

Het verre bruisen en klotsen
Van de woelige levenszee
Drong gedempt tot de veilige rêe
Achter scherpkantige rotsen.

Maar opeens sprong een springvloed naar binnen,
Eén oogenblik hielden we 't veld,
Toen smeet ons omver zijn geweld
En onze zinnen vergingen.

Maar niet voor lang; weer stonden
wij hijgende overend,
Wetend: wie den vloed heeft gezonden
Heeft ons hart naar het grootre gewend.

Tot het gevaarlijke leven
Riep ons de Eeuwige Stem;
Kracht heeft ons omhoog geheven
Tot het stralende, stroomend uit Hem. -

[p. 6]

 

Het offer der kleine wenschen

 

Voor alle zelfzuchtig geluk.

 

Blinkende heerlijke menschen

 

Verschijnen ons, stuk voor stuk.

 

 

 

Overtuigde belijders

 

Eener onsterfelijke Idee,

 

Ernstige moedige strijders,

 

Strijdend met een hart vol vrêe.

 

 

 

Oneindige Macht, maak ons moedig,

 

Oneindige Kracht, maak ons rots;

 

Bewaar ons voor valsche trots,

 

Stort Uw geest in ons overvloedig.

 

 

 

Leer ons, dat lijden en strijden

 

Twee loten zijn aan één stam

 

En dat uit het duister der tijden

 

Het helst streeft naar hoven Uw vlam.

 

 

 

28 November 1940