Toen de tijden jonger waren dan nu

[p. 16]

Concentratiekamp.

Niets dan een stem van een kind op den weg
is genoeg om volkomen gevangen te zijn.
Achter het prikkeldraad wuiven de heesters,
wat verder staan boomen, en rein
in de lucht van de zomer klinkt eensklaps daarachter
het heldere, hooge geluid
van 't kind, dat plezier heeft, en 't weet niet hoezeer het
voor allen de vrijheid beduidt.

Dit lijkt op het heldere schellen der huisbel
na schooltijd als 't Zaterdag is:
dan komen ze stoeien en vragen aan vader,
waar morgen, direct na de mis
de wandeling heengaat. Ze maken hun plannen;
het huis is te klein voor 't geluk
en luid breekt de geestdrift der schoone verwachting
den ernst in den werkkamer stuk.

Wat baat het, van kinderen en vrijheid te droomen,
terwijl men toch vruchteloos tuurt
om ahcter de heesters een glimp te betrappen
van 't leven? - Gevangenschap duurt
niet korter, wanneer men zijn eigen geluk zoekt-'
Wij zijn meer dan zeshonderd man.
Een kind op den weg heeft gelachen. Wij hoorden 't
en elk wer[d] er eenzamer van.

Juni 1942
St. Michielsgestel
ANTON VAN DUINKERKEN.