Sonnetten en verzen in terzinen geschreven

[p. 106]

Door stem en wezen verwekt hij eendrachtige liefde tot deugd onder de menschen.

Dan geschiedt het, dat waar hij wijlt de scharen
de zeden van hun oog en stem verzachten
omdat oneenigheid en strijd-gedachten
als vreemde volken van hun ziel wegvaren
en ze achterlaten onder het zachte
bestuur van de eendracht, die als het ware
een exaltatie is der onzichtbare
gemeenschap tusschen wèl-gezinde machten.

Dan voelen ze elkaars uitingen gekende
en daden heimelijk aandoend en even
zien ze eenzelfde beeld in elkanders oogen:
de wijze aanschouwt ze en is opgetogen
dat zij, die lang in toorn en twist verbleven
zich nu, om zijnentwil, tot vrede wenden.