Sonnetten en verzen in terzinen geschreven

[p. 56]

Over de gevolgen van onze zwakheden.

Uit de onvolmaaktheid der menschen ontstaan
de hobbelige willekeurigheden
en worden er diepe haken gesneden
in van de dagen 't mooi-gelijke gaan:
dat zij toch lief hebben, dat zij met aan-
drang zoeken, geleid door gevoel en rede
en telkens als die voor hen waren, deden,
verstore' en hulploos bij 't verstoorde staan.

Want zoo min als windloosheid kan doen wijken
de vernieling moedwillig aangerichte,
van de landstreken die door stormen leden,
zoo min vermogen wij weer glad te strijken
de rimpels van der dagen aangezichten
die voor goed gedaald zijn naar het verleden.