De nieuwe geboort

[p. 104]

IV

Daar ge ons dus niet van boven komt regeeren
en wij toch schreien als gij wordt veracht,
Gerechtigheid, wat zijt ge als een begeeren
en drang dien wij zelf hebben voortgebracht.

Die u ontkennen, hadden u gedacht
een kracht van boven-menschelijk beheeren
maar dit zijt ge niet en u kan niet deren
wat zij, van wat niet is, hebben verwacht.

Ons innerst leven zijt ge, uw geboden
schiep onze groei en wie ze schendt zal lijden
geen wraak uitwendig, maar schade van binnen;
geen God handhaaft u, maar wij zijn de goden
die uwe kind'ren prijzend binnenleiden
in een Walhalla van vereerend minnen.