In de webbe der tijden

[p. 9]

Geboorte

Op een dav'renden zonnedag
werd dit kindje geboren;
het blij' bericht vloog tot mij,
waar ik zat, alleen, in mijn toren.
't Was als kon ik den jubelslag
van twee dankbare harten hooren.

Het zachte eenvoudige wonder
heeft zich weer geopenbaard
in dat lieve, allerliefste kindje
met haar kopje, donzig behaard,
haar oogjes, twee dwalende lichtjes,
haar vingertjes fijn besnaard.

Als een plant, die hief in den nacht,
haar stengel omhoog een héél stuk,
lijkt liefdes verlossende macht
in de wereld gegroeid met één ruk;
onze hemel is rijker besterd,
sinds het kindje geboren werd.

Aandachtig bogen we over:
twee jonge hoofde' en één oud,
naar waar, een roosje in het loover,
mensch-knopje zich zacht ontvouwt
Moge het wonder van stillen groei
leiden tot schoonen bloei!

November 1935