Verzamelde werken. Deel 1. Verzamelde gedichten. Deel 1. Verzen. De belijdenis van de stilte. Voorbij de wegen

[p. 87]

[Moest liefde aan dood door lusten zijn gebonden]

Moest liefde aan dood door lusten zijn gebonden
omdat zij leven's lach niet heeft gesmaad?
werd dan om vreugd dat argeloos gelaat
door hartstocht's plotselinge kus geschonden?

En moet dezelfde drift die snelle wonden
van smaad in ruwbegeerde lijven slaat,
't lichaam van liefde geeslen tot zij haat
als het verbijstrend zelfbeeld heeft gevonden?

O, tijd van levenontwrichtende smarten!
Stilte weet slechts dat hoop en liefde zwijgen,
en elk geluid is wanhoop's angst die spreekt.

Toch wil 'k der lusten schelle lokking tarten,
't hoofd aan bezinning's koude borsten neigen
en, denkend, wachten of nu alles breekt.