Verzamelde werken. Deel 1. Verzamelde gedichten. Deel 1. Verzen. De belijdenis van de stilte. Voorbij de wegen

[p. 81]

Verlangen's Droom

Zouden, bij het opengaan der wijde
poorten van den jongen zomerdag
naar de glanzenwemelende weiden
en de troon van ochtend's klaar gezag,
wij de drempel had in hand beschrijden
elk met de eigen sprakelooze lach?

En als van de zonombrande lusten
van den dag de laatste de oogen sloot,
zouden, kind, dan onze moegekuste
dicht aaneengevlijde hoofden rusten
in het schemerkoel van avond's schoot?

rusten in haar schoot met open oogen,
voelen hoe haar hand ons streelend raakt,
onbewust en aarzelend bewogen
door de wijde mijm'ring waar haar hoog en
door geen zucht bewogen hoofd in waakt.

Tot ten laatst naar ons met zuchtontheven
glimlach zich terneerbuigt haar gezicht,
als een vrouw, droomend naar vreemder leven,
uit haar mijmeringen, zuchtend even,
zich weer neigt tot een beminde plicht.

O, te waken tot onze oogen doven
in de schaduw van haar dalend hoofd,
in haar liefde veilig te gelooven
onze liefde en naar haar zijn daarboven
heffen ons tezaamgevouwen loven
waar haar adem het tot droomen dooft...

[p. 82]

 

Zouden, als de sterdoorklaarde wijde

 

luister van den hoogen zomernacht

 

over de gedoofde pracht der weiden

 

welft de koepel van zijn koeler pracht,

 

onze maanomvloeide, saamgevlijde

 

hoofden sluimren onder de gewijde

 

wake van der sterren volle wacht?