Verzamelde werken. Deel 1. Verzamelde gedichten. Deel 1. Verzen. De belijdenis van de stilte. Voorbij de wegen

[p. 74]

Sneeuwliedje

De sneeuw daalt dwarrelend en zacht
door de avond neer in de oude straat,
en 't is of tijd als een dwaze klacht
verstilt, en mij in mijm'ring laat.

't Is of een wonder komen kan
gewoon, als in een mijmering;
als 't naadren van een oude man
met een lachend kind door de schemering...

of om de hoek van de avondstraat
waar de muurlantaarn door 't sneeuwen licht,
jij komen zal of te wachten staat,
een kalme lach op je gezicht.

Door de avond die sneeuw, die droomenval...
o, 'k dwaal nu door een wonderrijk -
wellicht dat je niet komen zal,
maar juist dat is zoo wonderlijk.

Ik weet wel dat je niet wachten zal
waar de muurlantaarn in 't sneeuwen brandt,
en toch, in der vlokken zachte val
zal ik je zoeken, even, want

't lijkt zoo of een wonder komen kan
gewoon, als in een mijmering,
gewoon, als een oude loome man
met een lachend kind door de schemering.