Verzamelde werken. Deel 1. Verzamelde gedichten. Deel 1. Verzen. De belijdenis van de stilte. Voorbij de wegen

[p. 23]

III

Er doomt in lange slagen langs het grauwen
van 't verre heengeweken nevelkleed
een duistr'e vogel die met wiekslag breed
als wolk zich schaduwt langs de droomgebouwen.

En bij zijn wiekennadering ontvouwen
de vage nevelkringen, en er treedt
daar waar de lichtzee in de wijking gleed
een tijdlijkheid in tijdenloos aanschouwen.

De vogel vliegt voorbij - 't doorlichten mede...
neevlen vervloeien weer in droomenbond,
en waar in 't ruimtelicht een heden stond
deint weer de vage golving van verleden.

Zoo gaat het wijd vleugelend eeuw'ge rond -
zoo wekt de tijdloosheid de tijdlijkheden.