Ik zal je zeggen, waarom!
In de eerste plaats: om dat hij honger had.
En in de tweede plaats: om dat hij de taal van de dieren wou verstaan!
Ja, nu kijk je verbaasd, hè?
Maar 't is waar, hoor!
Als je rozeknopjes en wilde aard beitjes eet, dan kun je de taal van de dieren verstaan!
Tenminste...... als je een kaboutertje bent!
Bij jou gaat het niet. Ook niet, al at je honderd rozeknopjes en duizend aard beitjes op. Want jij bent geen kaboutertje! Nee! Jij bent een gewoon mensenkind.
Jammer, hè?
'Ha ha ha! Ha ha ha!' lacht Okkie. En hij gooit van plezier zijn puntmuts een eind de lucht in. 'Dat heb ik daar eens mooi gehoord. Och, die beste Rikkie. En die brave Rekkie. Pas op! Die moeten geholpen worden. En daar zal ik voor zorgen.
Wacht eens eventjes. Ik ga een poosje zitten verzinnen, of ik daar geen raad op weet.'