Stilte, woedende trompet

[p. 43]

II

Het is

Niet de gevilde god niet
De Gevilde huilend
In de ijzeren schroef van de ijzige stilte
In de withete buik van de gietijzeren stier
Een rose beest van waanzin
Zo modern

Het is

drie uur, geloof ik

de sterren schijnen op klaarlichte dag

de sterren zijn scherpe witte messen

ik heb je nog nooit zo menselijk gezien -

liefste, betoverde buldog

(ik moet je fotograferen)

Niet de Verstilde:
Hij de spitse niet, de witte muis, de lotosbloem
De zwevende op een boek als een tapijt
Met de glanzende glimlach van paraffine
De zwevende op een boek als water:
Waterwandelaar, pierrot, poëet, gedresseerde
Zeehond op het klappend wereldboek

- En Hij niet de Zitter, de wereldbuik
De luisteraar met het hangende oor der wijsheid
De eter van stilte als rijstebrij
De hoeder van het oliën geheim der vier kwartieren
Genaamd ‘de draaideur der geschiedenis’

Het is
Dat is
Een ruimte zonder heiligen
Een ruimte zonder kengetal

[p. 44]

 

De oude stad niet met de vier koperen ruiters trompettend

 

Als olifanten rond de zwarte put van de moederschoot

 

En niet de snorrende driehoek van de nomadische luchteters

 

Ikaros stijgend, Ikaros vallend

 

- een rat, een woord, de dood gemaskerd, hooggeschoeid

 

En de wind bewegend in de purpren gordijnen

 

 

 

Het is

 

 

 

koud, geloof ik

 

je handen zijn haneögen, ingrijpende spiegels:

 

ik zie een lichtrode japanse prins

 

een open borst vol prentjes, een navel in sierschrift

 

kijk, met een gouden lever, een erepoort

 

sssst

 

 

 

Dat is

 

 

 

(misschien: een zadelvormig ei

 

een gouden haan van overmorgen

 

en overmorgen een sterrebeeld

 

een voetstap als een tornado

 

- of wie weet hebben zij gelijk die zeggen:

 

‘gewoon een vis in een vogelkooi’ -)

 

De wreedheid die geen gezicht heeft

 

Zoals een fotograaf geen gezicht heeft

 

Zoals een explosie geen gezicht heeft

 

Maar een kuis profiel van watten; -

 

De binnenwaartse sprong, een daverende leegte

 

Verbaasde, verglaasde

 

Verlamming

 

 

 

Het is

 

Dat is

 

Zien: het voorhoofd een schild, een bark

 

Weten: een onmerkbare verdikking

 

Zijn:...

 

Dat is

[p. 45]

 

Een lang mes, een zeer langzame vis

 

Een dom als een brandende hooimijt

 

Een verschrikkelijke aandacht als een moederwarmte

 

 

 

Een ruggegraat:

 

Engelachtig, engelachtig opgeschroefd

 

Een woedende trompet

 

Stilte

 

Ja