Met twee maten

Bijna-geluk

't Geluk is in mij; neen, niet in mij, boven
Mij, zwevende; als een vogel, breed gesneeuw -
vlerkt, hel-wit, bijna roerloos zwevende over
Blinkende plas waar enkel licht nog leeft.

Diep nu in 't blinken 't ene spiegel-beeld
(Stil, o, bijna-geluk) van hoge vogel,
Die van 't wit beeld in 't spiegel-licht niet weet,
Maar zon-zelf in tuurt met wijd droomloze ogen.